Szamanka

Neopoganizm to ruch duchowy, który odwołuje się do dawnych wierzeń i tradycji przedchrześcijańskich, czerpiąc inspirację z mitologii, rytuałów i wartości kulturowych starożytnych społeczeństw. Jego zwolennicy często nawiązują do religii takich jak rodzimowierstwo słowiańskie, mitologia nordycka, druidyzm celtycki czy wierzenia grecko-rzymskie. Choć neopoganizm ma swoje korzenie w XIX-wiecznym romantyzmie, współcześnie zyskuje na popularności w różnych częściach świata.

W XXI wieku neopoganizm pełni istotną rolę w poszukiwaniu tożsamości kulturowej i duchowej. W erze globalizacji, gdy tradycyjne struktury społeczne ulegają erozji, ludzie coraz częściej zwracają się ku swoim korzeniom, by odnaleźć sens i przynależność. Dla wielu neopoganizm jest nie tylko formą religii, ale również sposobem na pielęgnowanie lokalnych tradycji, języków i obyczajów. W Polsce, na przykład, rodzimowierstwo słowiańskie zyskuje zwolenników, którzy celebrują dawne święta, takie jak Noc Kupały czy Dziady, jako sposób na odrodzenie dziedzictwa przodków.

Neopoganizm często kładzie nacisk na harmonię z naturą, co czyni go atrakcyjnym w kontekście współczesnych wyzwań ekologicznych. Praktyki takie jak medytacja w przyrodzie, ofiary składane ziemi czy celebracja cykli słonecznych i księżycowych podkreślają związek człowieka z otaczającym go światem.